Co z oziminami na wiosnę?

Przedłużająca się wegetacja a potem nagły atak mrozu sprawiły, że rośliny szybko wykorzystały jesienne zapasy składników pokarmowych. Wielu rolników już teraz zastanawia się, jak zregenerować plantacje wiosną

Długa, łagodna jesień dała plantatorom powody do optymizmu. Większość plantacji zbóż zdążyła się rozkrzewić, a uprawy rzepaku w większości wypadków nadrobiły straty związane z jesienną suszą i wytworzyły 8-10 liści oraz zdrowy, silny korzeń. Taki przebieg pogody wiąże się również z pewnymi zagrożeniami. Na wielu polach można było zaobserwować niedobory składników pokarmowych. Kolejnym problemem, który dotknął plantacje, były silne mrozy na przełomie roku. Na wielu polach zabrakło okrywy śnieżnej, a rośliny nie do końca były przygotowane na tak drastyczną zmianę aury. Co można zrobić, by wiosną pomóc roślinom? Niedobory  w rzepaku ozimym W przypadku odmian populacyjnych, o dobrym przezimowaniu rzepaku świadczy 45-55 roślin/m2, a dla odmian mieszańcowych 35-45 roślin/m2. Szyjka korzeniowa i sam korzeń powinny być zdrowe, tzn. bez widocznych przebarwień po przekrojeniu. Wbrew pozorom kłopotliwa sucha jesień nie spowodowała wyłącznie strat, ponieważ dzięki niedoborom wody rośliny rozbudowały korzeń, który sięga w głąb profilu glebowego. Dzięki temu lepiej poradzą sobie z wiosenną suszą. W momencie ruszenia wegetacji, ważna będzie szybka regeneracja i uzupełnienie niedoborów składników pokarmowych, których deficyt był widoczny w okresie jesiennym. Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie nie tylko nawozów azotowych, ale również wieloskładnikowych, zawierających składniki pokarmowe w łatwo rozpuszczalnych formach, szybko docierające do korzeni roślin. Do takich należą nitrofoski, np. Yara Mila 21-6-2, które oprócz azotu zawierają większość innych makroelementów, a często są również wzbogacone mikroelementami. Można je mieszać z nawozami zawierającymi azot w formie saletrzanej i amonowej. Dzięki takiemu rozwiązaniu plantator za jednym przejazdem jest w stanie uzupełnić niedobory i wspomóc szybką regenerację, co przekłada się na wielkość i jakość plonu. Nawożenie posypowe powinno być w takim przypadku wsparte nawożeniem dolistnym. Przy odpowiednich temperaturach można zastosować nawozy dolistne o składzie dedykowanym rzepakowi wraz z nawozami dolistnymi zawierającymi aminokwasy, takimi jak Elvita Amino. Aminokwasy są budulcami białek, które odpowiadają za wzrost roślin. Po dostarczeniu ich w formie nawozów dolistnych roślina szybciej buduje białka, co sprawia, że o wiele lepiej regeneruje się po zimie. Dzięki zaoszczędzonej w ten sposób energii wzmacnia się odporność roślin na stres, m.in. suszę. Wspomaganie  zbóż ozimych W przypadku zbóż podczas regeneracji plantacji bardzo ważne jest wczesnowiosenne dostarczenie azotu i innych składników pokarmowych. Pierwsza dawka azotu silnie wpływa na odbudowę roślin oraz decyduje o wielkości plonu – dokrzewieniu oraz o podtrzymaniu żywotności już istniejących pędów bocznych, a co za tym idzie – o liczbie kłosów. Podobnie jak w przypadku rzepaku, zboża ozime wyczerpały jesienne zapasy składników pokarmowych. Zasadne jest zatem zastosowanie nitrofosek również w tych uprawach. Tym bardziej, że bez takich składników jak fosfor, potas, magnez czy siarka, azot nie może być w pełni wykorzystany i roślina nie zdoła całkowicie się zregenerować. Nawożenie pogłówne warto uzupełnić dolistnym, stosując odżywki o składzie dobranym do potrzeb zbóż wraz z siarczanem magnezu i uzupełnić je nawozami zawierającymi aminokwasy. Tak dobrane odżywki pozwolą w pełni wykorzystać nawożenie doglebowe. Zarówno przy wczesnowiosennym nawożeniu rzepaku, jak i zbóż ozimych, najważniejsze jest zastosowanie nawozów dobrze rozpuszczalnych i szybko działających, tak by rośliny jak najszybciej się zregenerowały. Oprócz azotu, warto dostarczyć pozostałe składniki pokarmowe, takie jak fosfor, potas, siarka, magnez i mikroelementy, ponieważ rośliny w dużej mierze wykorzystały ich zapasy już jesienią. W tym celu warto już teraz zaplanować nawożenie zarówno doglebowe, jak i dolistne. (am)