Rok z Sendlerową

Społeczność szkoły podstawowej w Woli uczciła pamięć swojej patronki i podsumowała rok sendlerowski niezwykłą wieczornicą „Listy do Ireny…”

Uroczystość odbyła się w sali widowiskowej w Kikole i wpisała się w obchody roku Ireny Sendlerowej, kobiety niezwykłej, odważnej, niezapomnianej. Zorganizowali ją uczniowie i nauczyciele szkoły w Woli, bo Irena Sendlerowa właśnie patronuje tej placówce, a społeczność promuje postawy na miarę swojej patronki.

– Wieczornica „Listy do Ireny…”, przygotowana przez społeczność Szkoły Podstawowej im. Ireny Sendlerowej w Woli, skierowana jest do szerokiej społeczności gminy Kikół, władz lokalnych i oświatowych, mieszkańców Kikoła, czytelników prasy lokalnej – mówi dyrektor szkoły w Woli Elżbieta Kiełkowska.

Swoją obecnością zaszczycili organizatorów przedstawiciele władz powiatowych i gminnych, dyrektorzy szkół, mieszkańcy Kikoła i okolic, rodziny uczniów Szkoły Podstawowej im. Ireny Sendlerowej w Woli. Rok 2018 jest w Polsce, z inicjatywy Marka Michalaka, Rzecznika Praw Dziecka, rokiem pamięci Ireny Sendlerowej, polskiej działaczki społecznej, która podczas II wojny światowej, dzięki stworzonej sieci ludzi i organizacji, uratowała 2,5 tysiąca żydowskich dzieci. Przez lata jej działalność podczas okupacji niemieckiej była nieznana.

Trzy lata temu, 14 września kikolscy rajcy gminni jednogłośnie zgodzili się na nadanie Szkole Podstawowej w Woli imienia Ireny Sendlerowej. Wcześniej, 26 maja wyboru dokonała społeczność szkolna. Dwa lata temu, w październiku, społeczność szkolna przyjęła sztandar i imię Ireny Sendlerowej. Teraz aktywnie włączyła się w obchody roku sendlerowskiego i niezmiennie promuje życiorys niezwykłej kobiety.

Irena Stanisława Sendlerowa (z domu Krzyżanowska) urodziła się 15 lutego 1910 roku w Warszawie, zmarła 12 maja 2008 roku. Grób Sendlerowej znajduje się na warszawskich Powązkach. Patronka szkoły w Woli to polska działaczka społeczna i charytatywna, od 1942 roku członek Rady Pomocy Żydom, odznaczona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”, dama Orderu Orła Białego i Orderu Uśmiechu.

– Irena Sendlerowa uratowała prawie 2500 tysiąca dzieci – podkreślają uczniowie z Woli. – W 1999 roku amerykański nauczyciel Norman Conard z Uniontown w stanie Kansas zainspirował powstanie szkolnej sztuki teatralnej „Życie w słoiku”. Jej tytuł nawiązuje do sposobu, w jaki zachowały się informacje o pochodzeniu uratowanych dzieci: nazwiska rodziców i nowe, przybrane personalia Irena Sendlerowa zakopywała w słoikach, w ogrodzie. Tylko dzięki tym notatkom dzieci które przeżyły wojnę, dowiedziały się o swoich rodzinach. Przedstawienie oparte na faktach z życiorysu Ireny Sendlerowej wystawiono ponad dwieście razy w Stanach Zjednoczonych i Polsce. Zdobyło ono duży rozgłos w mediach amerykańskich i doprowadziło w końcu do powstania fundacji „Life in a Jar” promującej bohaterską postawę Ireny Sendlerowej.

Swoje dzieciństwo Irena Sendlerowa ze względu na stan zdrowia spędziła w Otwocku, który miał status uzdrowiska. Studiowała prawo, a potem polonistykę. Zaczęła pomagać Żydom długo przed powstaniem getta warszawskiego. W grudniu 1942 roku Rada Pomocy Żydom „Żegota” mianowała ją szefową wydziału dziecięcego. Jako pracownik ośrodka pomocy społecznej miała przepustkę do getta, gdzie nosiła Gwiazdę Dawida jako znak solidarności z Żydami oraz jako sposób na ukrycie się pośród społeczności getta. Współpracowała z polską organizacją pomocową działającą pod niemieckim nadzorem i zorganizowała przemycanie dzieci żydowskich z getta, umieszczając je w przybranych rodzinach, domach dziecka i u sióstr katolickich w Warszawie.

21 października 1943 została aresztowana przez Gestapo, a po trzech miesiącach śledztwa skazana na karę śmierci „Żegota” zdołała ją uratować, przekupując niemieckich strażników. Po wojnie również pracowała na rzecz dzieci, tworzyła domy sierot, powołała Ośrodek Opieki nad Matką i Dzieckiem –instytucję pomocy rodzinom bezrobotnym Ostatnie lata życia spędziła w Zakładzie Opieki Zdrowotnej Konwentu Bonifratrów w Warszawie. W maju 2013 roku pamiątki po Irenie Sendlerowej córka Janina Zgrzembska przekazała do Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie.

Goście kikolskiej wieczornicy, dzięki prezentacji multimedialnej, przypomnieli sobie biografię Ireny Sendlerowej i poznali listy pisane na prośbę bohaterki, która pragnęła, aby uratowane wówczas osoby, po latach napisały do niej i o sobie, i o tamtych czasach, tamtych przeżyciach, co czuły wtedy, co pamiętają dzisiaj. Przedstawienie zaprezentowane przez uczniów było natomiast wędrówką po kartach historii, wędrówką która nie była łatwa, bo dotykała kruchych i cennych wspomnień z czasów okupacji, getta i holokaustu.
Sceny sztuki teatralnej „ Życie w słoiku”, odpowiednio dobrane teksty , wzruszające utwory muzyczne, gra świateł wywarły na widzach niezwykłe wrażenie oraz stały się okazją do pokazania  wartości życia ludzkiego, bezinteresowności, życzliwości, humanitaryzmu, akceptacji i zrozumienia dla odmienności. Odpowiedni klimat i nastrój dopełniła oryginalna scenografia z portretem patronki w tle. Zgromadzeni na sali liczni goście nagrodzili uczniów i organizatorów gromkimi brawami.

– Irena Sendlerowa jest postacią, która w dzisiejszych trudnych czasach zatracanych wartości, nowych podziałów społecznych, zagrożonego szacunku dla dziecka i dorosłego, a jednocześnie narastających potrzeb pomocy i wsparcia jawi się jako postać szczególna – podkreślała dyrektor Elżbieta Kiełkowska. – My podjęliśmy w ramach Roku Sendlerowskiego wiele działań. Uczniowie naszej szkoły włączyli się w akcje charytatywne w ramach wolontariatu, powstały miejsca pamięci patronki w holu szkoły, uczniowie i wychowawcy  po raz kolejny odwiedzili mogiłę Ireny Sendlerowej na Powązkach, szkoła brała udział w debacie podczas I Regionalnego Zjazdu Szkół i Placówek Sendlerowskich w Bydgoszczy oraz w IV Międzynarodowym Zjeździe Szkół i Placówek im. Ireny Sendlerowej w Gdańsku. W szkole odbył się Międzyszkolny Konkurs Wiedzy o Irenie Sendlerowej. W Dniu Patrona został odsłonięty kamień upamiętniający Rok Sendlerowski oraz posadzona została symboliczna jabłoń. Wieczornica „Listy do Ireny…” wieńczy finał Roku Sendlerowskiego. W obecności mieszkańców gminy Kikół czcimy pamięć Ireny Sendlerowej, propagując ideę zawartą w słowach: „Wystarczy tylko być dobrym człowiekiem”. Przed społecznością szkoły kolejne lata z przesłaniem patronki, które zawarte są w programie wychowawczym szkoły, w działaniach wolontariatu oraz w codziennym życiu. Serdecznie dziękujemy dyrekcji Szkoły Podstawowej im. Ignacego Antoniego Zboińskiego w Kikole za udostępnienie sali widowiskowej, sprzętu nagłaśniającego i za pomoc techniczną. Gorąco dziękuję wszystkim za obecność. Jesteśmy zaszczyceni, że zechcieliście państwo uczestniczyć w spotkaniu, które poświęciliśmy patronce naszej szkoły – Irenie Sendlerowej.

Przedstawicielom instytucji i dyrektorom szkół organizatorzy wręczyli pamiątkowe statuetki. Rada rodziców przyjęła gości słodkim poczęstunkiem, była okazja na wymianę wrażeń, nie zabrakło słów podziękowań dla autorów za inicjatywę spotkania. Scenariusz uroczystości przygotowała Małgorzata Kaźmierkiewicz, prezentacje i oprawę muzyczną Dariusz Kamiński, sztukę „Życie w słoiku” Andrzej Małecki i Iwona Kołodziejska, scenografię Anna Sobocińska i Iwona Kwaśniewska, nagłośnienie Jarosław Ziemiańczyk. Nad przygotowaniem niezwykłej uroczystości czuwali i nauczyciele szkoły w Woli, i rada rodziców.

Lidia Jagielska
fot. nadesłane